Cuc Phuong

Dag 12 30 april 2017

We hebben een excursie naar het nationaal park Cuc Phu'o'ng gereserveerd en de vertrektijd staat gepland om 07.45 uur, maar we hebben nog geen bevestiging. Na het ontbijt vragen we over het wel of niet doorgaan van de excursie en de deskmedewerkster gaat contact zoeken en zal ons op de kamer terugbellen.
Kort voor 7.30u worden we gebeld met de mededeling om ook op deze tijd in de lobby te zijn, dus direct de rugzak gepakt en naar beneden. De manager, waar wij de excursie hebben geregeld, van het hotel staat eveneens in de lobby en niet al te lang daarna komt een minibus met chauffeur en gids ons ophalen. Dan rijden we naar de diverse 'home stays' en halen de andere medereizigers op. Dan gaan we richting het nationaal park, want het is 1 uur rijden vanaf Ninh Binh. En het is bovendien een bevrijdingsdag in Vietnam, dus met drukte moeten we rekening houden, temeer deze dag in het weekend valt.
Onderweg vallen de vele scooters en motors ons op en rijden allemaal dezelfde richting uit totdat we in de file naar het national park staan om binnen het park te kunnen komen. Daar is de eerste chaos al duidelijk:
auto's naast elkaar en tusendoor de scooters om allemaal binnen de omheining te komen. Bij de poort heeft de toergids de entreekaartjes gekocht en kunnen we naar binnen: de eerste hindernis is genomen.
Dan rijden we verder op een smallere weg (1 ½ auto brede weg) verder en komen we telkens tussen de motoren en scooters uit; het is duidelijk dat zij continue de veroorzakers van de opstoppingen zijn. Het passeren van een tegenligger is een hachelijke zaak en zeker als het twee bussen zijn. Het komt voor dat twee voertuigen elkaar passeren met daartussen een scooter. Ook zien we dat een jongen wordt geholpen bij het opstaan, nadat hij zojuist is onderuit gegaan. De jongelui vertonen hier werkelijk roekeloos rijgedrag met soms gevaar voor eigen leven: op ieder willekeurig moment staan ze stil om voornamelijk selfies te maken zonder zich verantwoordelijk te voelen voor het overige verkeer.
Onze eerste stop is een grot van de prehistorische man en om daar te komen moeten we vele stenen treden beklimmen. Hier is een van de eerste bewoners van Vietnam ontdekt. We lopen gewapend met een zaklantaarn de grot in en soms moeten we bukken om onze weg te vervolgen en komen we bij het einde aan. Dan lopen we terug naar het begin en er weer uit. We moeten ook weer over de stenen traptreden naar onze gereedstaande minibus.
We vervolgen onze weg en het beeld is niet veranderd, omdat we ook nu muurvast komen te staan besluiten we lopend onze weg te vervolgen. Deels in de berm en achter een auto, die de weg vrijmaakt, kunnen we na de fileophoping stevig doorstappen, totdat ook onze bus zich heeft vrij gewurmd en voor de laatste honderden meters bij het lunchgedeelte ons afzet.
Na de lunch gaan we 'hiken' en dat betekent voornamelijk stenen treden naar boven en beneden beklimmen over een 6 km lang pad. We passeren een duizend jaar oude boom en deze wordt door de jeugd beklommen, ondanks de afzetting van prikkeldraad erom heen. Oh ja, vergeet de selfie niet! Op de top is geen uitzicht, dan maar een groepsfoto met onze bezwete lijven. We hebben het erg gezellig zo onder mekaar. De groep heeft diverse nationaliteiten: Canada, België, Frankrijk, Verenigd Koninkrijk, Nieuw Zeeland en Nederland. Onder de deelnemers geven enkelen Engelse les in Vietnam. Dit is een erg gewild vak, omdat meerdere bedrijven zich in Vietnam zijn gaan vestigen. Hierdoor is de toename in populatie en grootte van Ho Chi Minh stad te merken. Terug bij de hike met als laatste de weg naar beneden waar wederom de bus komt aanrijden om ons in te laten stappen. De grootste drukte is achterwege, dat merken we op, maar er zijn nog enkele opstoppingen, waar hulp bij is. Maar de scooters blijven eigenwijs om tussen de tot stilstand gekomen auto's door te laveren. Dan hebben we ook de uitgang van het park bereikt en staat ons nog één onderdeel te wachten: een bezoek aan het opvangcentrum voor prematuren.
Hieer krijgen we uitleg over de opvang van zeldzame apensoorten zoals Delacours en Langoer, maar ook Gibbons vind je hier. Ook schildpadden worden hier opgevangen en er blijken van één soort nog 3 exemplaren in dierentuinen te leven.
Dan eindigt onze excursie en rijden we terug naar Tam Coc in omgekeerde richting. Het was een geslaagde dag.